|
|
MEGABIT |
|
||
|
Podczas transmisji danych często używane są bity kontrolne, co powoduje, że na 1 bajt jest potrzeba więcej niż 8 bitów. Zazwyczaj na każde 8 bitów danych występują 2 bity kontrolne, co łącznie daje liczbę 10 bitów na każdy bajt przesłanej informacji. W rzeczywistość do przesłania jednego bajtu konieczne jest przekazanie jeszcze większej ilości informacji. Podczas transmisji danych w Internecie do komunikacji stosowane są protokoły sieciowe, które opakowują użyteczne informacje w nagłówki. Ich zastosowanie powoduje zmniejszenie efektywnego natężenia strumienia danych płynącego przez łączę, ale dzięki korekcji błędów zapewniona jest większa pewność transmisji ważna w wielu zastosowaniach. Obliczenie faktycznej ilość megabajtów, które można przesłać np. 1 Mbit-wym łączem w ciągu sekundy przez proste dzielenie przez osiem prowadzi do wniosków całkowicie niezgodnych z rzeczywistością. Faktyczna prędkość zależy od wielu czynników takich jak opóźnienia (mierzone przy pomocy tzw. pingów) i nie da się podać uniwersalnego mnożnika. Megabit to jednostka informacji, w skrócie Mb lub Mbit używana w telekomunikacji: 1 megabit = 106 = 1 000 000 bitów 1000 Mbit = 1 Gbit Zwykle:
Megabity są w telekomunikacji powszechnie używane do określania przepustowości łączy i szybkości transmisji danych, wyrażanej wówczas w megabitach na sekundę (w skrócie Mb/s, Mbit/s lub Mbps). W odróżnieniu od jednostek stosowanych w informatyce, jak megabajt, megabit opiera się na dziesiętnym systemie liczbowym. Przykładowe przepustowości łączy:
|
||||
